سطح مهارتهای تفکر انتقادی در دانشجویان ودانش آموختگان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی زاهدان ۹۰-۱۳۸۸

مقدمه:: ارتقاء مهارت های تفکر انتقادی یکی از اهداف آموزش عالی و یک قابلیت مورد انتظار برای دانشجویان پرستاری است که ضرورت دارد در دوران تحصیل پرورش یافته و بعد از کسب تجارب آموزشی و اشتغال به حرفه پرستاری رشد و توسعه یابد.با توجه به اهمیت موضوع ضرورت مطالعات بیشتر دراین زمینه احساس می شود. هدف: مقایسه مهارت های تفکر انتقادی دانشجویان سال اول و چهارم و پرستاران بالینی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان در سال 1389. روش: در این مطالعه توصیفی –تحلیلی ، سطح مهارت های تفکر انتفادی 90 دانشجوی کارشناس پرستاری سال اول و چهارم و 30 نفر از دانش آموختگان دانشگاه علوم پزشکی زاهدان که در محیط بالین مشغول به کار بودند در سال 89 مورد بررسی قرار گرفت.روش نمونه گیری در مورد دانشجویان غیر تصادفی و در مورد پرستاران بالینی به روش تصادفی با احتساب سهمیه هر یک از بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی زاهدان انجام شد . ابزارگرداوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه استاندارد ارزیابی تفکر انتقادی واتسون وگلیزر (فرم الف) بود.داده های حاصل از انجام مطالعه با نرم افزار spss و با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و آزمون آماری anova تجزیه و تحلیل شد . نتایج: یافته ها نشان داد که میانگین توانائی تفکر انتقادی دانشجویان پرستاری سال اول 39 ،سال چهارم 80/42و پرستاران بالینی 30/41 می باشند که بیانگر ضعف بودن توانایی تفکر انتقادی هر سه گروه مورد پژوهش بود.همچنین میانگین امتیازات توانایی تشخیص پیش فرض ها (026/0p=) وتعبیر و تفسیر (p=0/006) دانشجویان پرستاری سال آخر بطور معنی داری بیشتر از دانشجویان سال اول و پرستاران بالینی بود اما از نظر توانایی استنباط و استنتاج بین سه گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت. آزمون آماری اختلاف معنی داری را بین میانگین نمرات کل مهارت های تفکر انتقادی در سه گروه نشان داد (p=0/006) بحث ونتیجه گیری : با توجه به یافته های پژوهش اگر چه تفکر انتقادی در قضاوت های بالینی و تصمیم گیری ها حائز اهمیت می باشد اما در طول آموزش دوران تحصیل ،توسعه چشمگیری نداشته است لذا نظام سنتی آموزش جهت تحقق اهداف آموزش در راستای پرورش دانشجویان خلاق و کارآمد نیازمند تحول و بازنگری می باشد . استفاده بیشتر از روش های فعال یادگیری و مشارکت فعال پرستاران در تصمیم گیری های بالینی توصیه می شود.